Friday, 3 May 2013

ஏலே! தெக்கால திரும்புனா இரண்டு கல் தொலைவுலே.

ஒரு முறை நான் என் சகாக்களோடு சில இடங்கள் சுற்றி பார்ப்பதற்காக சிறு வயதில் சென்றதுண்டு. அப்போது எங்கள் குழுவில் கிராமத்துக்காரர்கள் என்றாலே வெறுத்து ஒதுக்கும் ஒருவனும் வந்திருந்தான். அவனுக்கு கிராமத்துக்காரர்கள் எதைச் சொன்னாலும் குற்றம் கண்டுபிடிப்பதும் ஏளனம் செய்வதும் பழக்கம். இவனுக்கு என்றைக்காவது '''நல்ல பாடம்''' கற்றுக்கொடுக்க வேண்டும் என்று எண்ணியிருந்தேன். இதற்கு ஒரு நாளும் அன்று கிடைத்தது. அந்த அனுபவத்தை விளக்கும் முன்னர் தமிழர் திசைக்குறி சொல்லையும் இடக்குறிச் சொல்லையும் எப்படி பயன்படுத்தினர் என முதலில் அறிந்து கொள்ளலாம்.

நம்மூர் நகரத்தார் எனக்கூறிக் கொள்(ல்)பவர்கள் கூறுவது போல் ஒரு இடத்துக்கு வழிகாட்ட இடது வலது முறையை கிராமத்தில் பயன்படுத்துவதில்லை. மாறாக திசையையே இடச்சுட்டாக கூறுவர். நகரத்தார் முறை பல இடங்களில் குழப்பங்களையே தரும். ஆனால் திசை என்றும் மாறாதது என்பதால் கிராமத்தாரின் இடச்சுட்டு முறையே நிலைத் தெளிவை கொண்டது. இதை கடலோரத்தில் காணப்படும் பரதவர் கலம் செலுத்தும் தொழினுட்பத்தில் எளிதாகவே பயன்படுத்திக் கொண்டனர். ஆனால் சற்று வேறுபடும். கடற்பரதவர் காண்பதும் வாழ்வதும் கடல் என்பதால் வர்களுக்கு ஏற்ப சில சுட்டுகலை உருவாக்கிக் கொண்டனர். ஓதம் என்பது ஆங்கிலத்தில் எனப்படும். ஆனால் இதற்கு இணையான சொல்லான ஓதம் என்னும் சொல்லை தமிழர் உயர் ஓதம் (High Tide) தாழ் ஓதம் (Low Tide) என அழைக்காமல் கடல் ஓதம் (Tide towards Sea), கழி ஓதம் (Tide towards Shore) எனக் கொண்டனர்.

 ஒரு இடத்தில் கடல் ஓதம் உயரும் போது மற்ற இடத்தில் தாழும். பல்வேறு துறைமுகங்களில் கலம் செலுத்த வல்ல தமிழர் ஒரு குறிப்பிட்ட நேரக் கணக்கை ஒதுக்கி உயர் தாழ் ஓதம் எனக் குறிப்பிடால் குழப்பங்கள் நேரலாம். அதே மணிக்கணக்கை மற்ற இடங்களில் ஓதம் அறிய பயன்படுத்த இயலாது. அதனாலேயே கடல் நோக்கி ஓதம் வெளியேரும் கலத்தை துறைமுகத்தில் இருந்து வெளிச் செலுத்தவும் கழியை நோக்கி கடல் நகரும் போது கலத்தை உட்செலுத்த வேண்டும் என எளிதாக கொள்ளலாம்.

ஒருவரிடம் உயர் தாழ் ஓதம் கொண்டு கணக்கிடு என்று கூறுவதை விட கழி கடல் ஓதம் கொண்டு கணக்கிடு என்றால் அவனே யூகித்து கலத்தை ஓதத்தின் உதவியோடு செலுத்துவதை எளிதாக அறிந்து கொள்ள இயலும்.

ஓதம் அறிதல் என்பது சங்ககாலம் தொட்டே தமிழர் பயன்படுத்திய கலம் ஓட்டும் தொழில் நுட்பத்தில் ஒன்றாகும். ஓதத்தை (Tide) இரண்டு வகையாக்கி கழி ஓதம்(High Tide) கடல் ஓதம்(Low Tide) என இரண்டாகப் பிரித்தனர் தமிழர். கழி ஓதத்தின் போது கடல் நீரானது கரை நோக்கி நகரும். அப்போது நீர் கலத்தை கரை கொள்வதை கொல் ஓதம் என்றனர். ஓதம் குறியும் போது க்டல் நோக்கி நீர் நகரும் என்பதால் அப்போதே கரையில் உள்ள கலங்களில் ஏறி கடலுக்குள் செல்வர். ஓதம் அதிகமாக இருக்கும் போது தலைவியை ஏன் பிரிந்து செல்கிறாய் தலைவா என்று தலைவியின் தோழி தலைவனை வினவுவது போன்று அகப்பாட்டு ஒன்றும் உண்டு.[1] மேற்கொடுத்த சங்கப்பாடல்களின் மூலம் ஓதம் என்ற இயற்கை சக்தியை கலம் ஓட்ட தமிழர் பயன்படுத்தினர் என அறியலாம்.

கழி ஓதம்
கழிமுகத்தை நோக்கி வருவதால் இது கழி ஒதம்.[2] இக்கழி ஓதத்தின் போது நீரின் ஆழம் அதிகம் இருக்கும். மேலும் கடல் நீர் கரையை நோக்கி நகர்ந்து கொண்டிருக்கும். இதனால் கடலில் மிதக்கும் கலத்தை துறைமுகத்துக்குள் பாறைகளில் மோதாமல் எளிதாக கொண்டு வர முடியும். மேலும் கடல் நீரும் கலத்தை கரை நோக்கி நக்ர்த்துவதால் திமில் போடும் திமிலர்களின் வேலைப்பளுவும் குறையும்.

கடல் ஓதம்

ஊர்ந்த வழியே மீண்டும் ஊர்ந்தது கடல் ஓதம் என்கிறது சிலப்பதிகாரம். கழி ஓதம் ஊர்ந்து ஊரின் உள்ளே வந்த வழியில் மீண்டும் கடலுக்குள் ஓதம் செல்வதை ஊர்ந்த வழி சென்றது கடல் ஓதம் என்கிறது சிலம்பு.[3] இக்கடல் ஓதத்தின் போது கடல் நீர் கரையிலிருந்து கடல் நோக்கி கலத்தை செலுத்தும். இதனால் கடல் ஓததின் போதே மீனவரும் கடலோடிகளும் கலத்தில் பயணத்தை தொடங்குவர்.

வெளியிணைப்புகள்

மேற்கோள்களும் குறிப்புகளும்

  1. கழியே, சிறு குரல் நெய்தலொடு காவி கூம்ப எறி திரை ஓதம் தரல் ஆனாதே துறையே, மருங்கின் போகிய மாக் கவை மருப்பின் - அகம் 350
  2. பெருங் கடல் முழங்க, கானல் மலர, இருங் கழி ஓதம் இல் இறந்து மலிர, - நற்றிணை - 117
  3. ஊர்ந்த வழி சிதைய ஊர்ந்தாய்; மற்று எம்மொடு தீர்ந்தாய் போல் தீர்ந்திலையால்; வாழி, கடல் ஓதம்! - சிலப்பதிகாரம்: புகார்க் காண்டம்: கானல் வரி

சரி இனி நம் சகாக்களின் கதையை அறியலாம். ஒரு முறை நான் ஒரு கிராமத்தாரிடம் வழி கேட்ட போது  "ஏலே! தெக்கால திரும்புனா இரண்டு கல் தொலைவுலே." என்று அவர் பதிலளித்ததும் இவன் பல்லிழித்தான். "இதென்னடா நாகரிகமா சொல்லாம இந்த ஆள் தெக்கால கிழக்காலன்னுட்டு. அறிவு கெட்டவனுங்க." என்று கூற எனக்கு ஏகக்கடுப்பு. இவனை ஏன்டானு கூட்டிட்டு வந்தோம்னு. இவனை வெகுதூரத்தில் அதிகம் உட்கிராமத்துக்குள் நான் அழைத்து சென்றுவிட்டேன் அதுவும் சந்து பொந்துகளுக்குள் எல்லாம் நுழைந்து நல்ல வெட்டவெளிக்கு கூட்டி போயாயிற்று.

வேனும் என்றே கண்ணாம்பூச்சி விளையாட அவனை அழைத்தேன். பாதி விளையாடிக் கொண்டிருக்கும் போது தலைவரின் முறை வந்தது. அவன் கண்ணைக் கட்டியவுடன் அவனிடம் நாங்கள் இடப்பக்கமாக செல்கிறோம் என்று கூறிவிட்டு அவனை நல்ல சுற்றி விட்டு விட்டு நாங்களெல்லாம் மரத்துக்குள் ஓடி மறைந்தாயிற்று. அவனும் எங்களை தேடு தேடு எனத் தேடி வட்டத்துக்குள் நாங்கள் எங்கும் இல்லை என்றவுடன் அவன் கிலியோடு கண்கட்டை அவிழ்த்து பேந்த பேந்த விழித்தான். இடமோ பலமரங்கள் சூழ்ந்திருக்கும் வெட்டவெளி அவனுக்கு நாங்கள் கண்ணை கட்டுமுன் கூறிய இடப்பக்கம் எது என்று இப்போது ஏகக்குழப்பம். தலைவருக்கு வெட்டவெளியில் இருந்து தப்பி வரவும் தெரியவில்லை.

சரி போதும் பையன் அழுதுவிட போகிறான் என நினைத்து "ஏலே! தெக்கால திரும்புனா இரண்டு கல் கல் தொலைவுலே." என்று நான் கூவ அவன் ஏகக்கடுப்பாயிப் போயி விழித்தானே ஒரு விழி. வாழ்நாள் முழுதும் அதை நான் மறக்கவே மாட்டேன்.

இப்போ தெரியுதாலே. "தெக்கால திரும்புனா பத்து கல் தொலைவுலே." அப்படின்னு சொல்றது அறிவாளித்தனமா அல்லது இடது வலது சொல்றது நாகரிகமா என்று. யாருகிட்ட!!!

நாங்கெல்லாம்

ஆமைகளின் வழித்தடம் கண்டு கடலோடியவன் ஆதித் தமிழன்

வம்சம்டா... வம்சம்டா... வம்சம்டா...

இனி ஒரிசா பாலு போன்றவர்கள் உயர் தாழ் ஓதங்களின் இடையிலுள்ள அளவு எங்கெல்லாம் குறைவோ அங்கெல்லாம் தமிழர் தொடர்பு இருக்கும் என்ற ரீதியிலும் தேடலாம். தேடல் சிறிது எளிதாக வாய்ப்புண்டு.

No comments:

Post a Comment